De monniken en lekenbroeders van Boudelo bakken ook tegels voor de vloeren van hun abdijgebouwen.

In 1911 treft men op de plaats van de verdwenen abdij een fragment van een prachtige mozaëikvloer uit de middeleeuwen aan, waarschijnlijk uit de abdijkerk.

Een deel van deze opvallende vloer ligt gereconstrueerd in het Stedelijk Museum van Sint-Niklaas.

Alfons De Belie, de opgraver van de Boudelo-abdij, maakte deze reconstructie met tegeltjes gevonden in 1911 en tijdens zijn opgravingen (1971 - 1986).

Deze uitzonderlijke vloer is opgebouwd uit een reeks kleine vierkanten en minstens één groot vierkant. Een smalle strook maakt de scheiding tussen deze zone en een andere zone met uitsluitend hetzelfde meandermotief.

Voor deze mozaïkvloer gebruikt de tegelleggerr uitsluitend vierkante of driehoekige tegeltjes. Ze krijgen een gele of donkere kleur. Door de enorme variatie die mogelijk is, kunnen oneindig veel motieven worden geemaakt.

 Een tweede middeleeuwse tegelvloer, maar dan met een rond centraal motief, is teruggevonden te Gent in één van de gebouwen van de Boudelo-abdij aldaar.